JA MAŁA PRACOWNIA

Szukaj na tym blogu

Paco de Lucia R.I.P.

lutego 26, 2014

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Pobierz link
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Moja jesienna aura

Jesienna, już niezbyt kolorowa aura, przenikliwy chłód, silnie wiejący wiatr. Jedyne co chodzi po głowie to ciepły kocyk, herbatka i książka. Niestety takie umilania sobie wieczorów u mnie zdarzają się niezwykle rzadko. Mnóstwo obowiązków, które mam do opanowania sprawiają, że właściwie książka to już do snu ze mną podąża lub deko wcześniej bajka na dobranoc czytana dziecku. Ogarniam prywatną przestrzeń, nieprzerwanie z milionem myśli w głowie, planami i przygotowaniami do kolejnego wyjazdu. Lubię ten ruch w moim życiu, żeby nie stało w miejscu, żeby się nie zastało. Lubię siebie w tym ruchu w tych mnóstwach aktywności związanej z ogarnianiem otaczającej nas rzeczywistości. Jeśli pogoda pozwoli znowu wyruszę w góry, jeśli nie będę po raz kolejny cieszyła oko pięknymi zabudowaniami ulubionego miasta, niesamowitą wystawą prac Fridy Kahlo czy też po prostu podróżą pociągiem. Wszystkim na jesień złotego, ciepłego słońca i spokojnych wieczorów. Poniżej prace z mojej pracowni, lustra

Pozdrowienia końca lata

Lato dobiega końca, chłodność wieczorna i wcześniej zapadający zmrok przywołują na myśl jesienność. W związku z tym, iż zwyczajowo (nie wiedzieć czemu) lato jest porą dla mnie zbyt urozmaiconą i osobliwą pod względem nie tylko wewnętrznych uniesień, czekam wręcz na porę wytchnienia, na czas sama ze sobą, na uspokojenie. Sezon pełny zaskoczeń, niewiarygodności, pięknych, szczególnych chwil, niezwykłych uniesień, nowych ludzi, nowych miejsc, ale też wielu prób, wyzwań i dylematów. Jestem przekonana, że wszystko co przeżywamy jest dla nas niezbędne do dalszej przeprawy przez ścieżki życia, wszystko czego doświadczamy daje nam siłę na kolejne starcia. Każde zdarzenie wnosi coś ważnego, te szczególne momenty są kreatorem naszego jestestwa, naszej osobowości. A ludzie? Ludzie albo zostają albo odchodzą, w zależności od tego na ile silna jest więź. Czasem zostają tylko fizycznie, a czasem we wspomnieniu o czymś wyjątkowym. Cudowne, pełne uroku spotkania tego sezonu uzdrawiały mnie w ja

Brudny luty!

Cóż za niesprzyjająca aura, świat spowity smogową łuną, wywołujący zmęczenie, mocno osłabiający. Mroźność zmieszana z wilgocią przenikającą przez ubrania. Staram się nie poddawać wpływowi zewnętrzności, brudu powietrza, poczucia braku tlenu, nie myśleć o bezmyślności i powodach, dla których znajdujemy się w takim położeniu. Z pokorą patrzę na uliczne korki i jednoosobowe przejazdy tysiąca samochodów, zakrywam twarz z poczuciem niemożności zrobienia czegokolwiek. Uczepiona swoich motywatorów i zainteresowań korzystam z danego mi czasem czasu wolnego i nadrabiam książkowe i filmowe zaległości, odwiedzam kino i teatr, chadzam na spotkania podróżników, jeźdżę na oryginalne wystawy do innych miast. Preferuję weekendową integrację w gronie. Spędzam twórczo chwile tworząc zakładki, magnesy i mozaikę w Pracowni Ludzika. Aktualnie przygotowuję także nowy projekt, który odbiega zamysłem od tworzonych przeze mnie rzeczy. Będzie zupełnie "z innej bajki", naturalny, nowy, ciekawy.

Obsługiwane przez usługę Blogger